النصر و رونالدو؛ فصل بی‌ثمر زیر سایه انتظاراتِ نجومی

باشگاه النصر و ستاره پرتغالی‌اش، کریستیانو رونالدو، در فصلی که با چشم‌اندازی پرامید و جاه‌طلبانه آغاز کردند، نه تنها هیچ یک از جام‌های داخلی و منطقه‌ای را به دست نیاوردند، بلکه سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را نیز از دست دادند.

این ضربه‌ی سنگین، ساختار باشگاه را از ریشه لرزاند و مطابق سنت باشگاه‌های سعودی، زمزمه‌های تغییر و تحوّل در تمامی سطوح؛ از زمین بازی و نیمکت ذخیره‌ها تا دفاتر سردمداران باشگاه، به‌صدا درآمده است.

در صحنه‌های اخیر رقابت، تصویر نارضایتی رونالدو به وضوح نمایان بود. پس از شکست سنگینِ مقابل رقیب دیرینه، باشگاه الاتحاد، او زمین مسابقه را بی‌درنگ ترک کرد و حتی به رختکن هم بازنگشت؛ حرکتی که بیش از هر چیز بر عمق نارضایتی و احساس تحقیر او نسبت به وضعیت تیم دلالت داشت. پیش از آن، رونالدو با صراحت اعلام کرده بود که برای حفظ جایگاه و جاه‌طلبی النصر باید خطوط حمله و دفاع تقویت شوند، اما با آمدن جان دوران در پنجره ژانویه هرچند امیدی در دل طرفداران زبانه کشید، عملکرد این مهاجم جدید نیز آن‌طور که انتظار می‌رفت نتوانست تعادل و ثبات از دست رفته را بازگرداند.

اکنون مدیران النصر به این نتیجه رسیده‌اند که حتی به خدمت گرفتن بهترین‌های جهان، تضمینی برای فتح جام‌ها نیست و به همین دلیل، پس از هفته‌ها مذاکره و تقریباً نهایی شدن تمدید قرارداد، تصمیم گرفته‌اند موقّتاً از امضای قرارداد جدید با رونالدو دست بکشند.

این تصمیم در شرایطی گرفته می‌شود که فوتبال سعودی به‌تدریج زیرنظر شرکت‌های خصوصی و سرمایه‌گذاران بزرگ قرار می‌گیرد؛ جریانی که هم‌زمان تعهدات مالی و فشار برای کسب نتایج ورزشی را به مراتب سنگین‌تر کرده است.

هم‌زمان با این تحوّلات داخلی، نکته‌ای که بیش از همه جلب توجه می‌کند پیشنهاد شگفت‌انگیزی است که اطرافیان رونالدو از لیگ برزیل دریافت کرده‌اند. آنچه در ابتدا یک نقل‌وانتقال معمولی به نظر می‌رسید، به‌سرعت تبدیل به پیشنهادی فراتر از عرف بازار شد.

سرمایه‌گذاران خارجی حاضرند برای آوردن این اسطوره‌ی فوتبال به یکی از نام‌های بزرگ برزیل، از جمله فلامینگو یا پالمیراس، مبالغ چشمگیری را هزینه کنند و بدین ترتیب، راه حضورش در جام جهانی باشگاه‌ها را فراهم سازند؛ رقابتی که در آن نمایندگان قدرتمندی چون بوتافوگو و فلومیننزه نیز حضور دارند و شهرت جهانی برزیل را نمایندگی می‌کنند.

بدون شک، فوتبال عربستان در بازه‌ای کوتاه شاهد تحولی اساسی بوده است. تیم الاتحاد تحت هدایت رامون پلانس و با درخشش کریم بنزما به‌خوبی نشان داد که می‌توان سنت‌های دیرپای قدرت را به چالش کشید و غول‌های بازار را زمین‌گیر کرد.

تجربه آن‌ها بار دیگر تأکید کرد که مدیریت هوشمندانه و منظم، سنگ زیربنای موفقیت است؛ درسی که النصر و الهلال، با وجود سرمایه‌گذاری‌های کلان روی ستارگان نام‌آور، هنوز نتوانسته‌اند کاملاً از آن بهره ببرند.

اکنون رونالدو در نقطه عطفی قرار گرفته است: آیا در فضایی که به سرعت در حال تغییر است، در عربستان باقی می‌ماند تا بار دیگر برای جبران خسارات و بازگرداندن افتخار تلاش کند، یا وسوسه‌ی زندگی در خیابان‌های شلوغ ریودوژانیرو و طرفداری پرشور برزیلی‌ها او را به سوی توپ‌های رنگارنگ زمین‌های این کشور می‌کشاند؟ هر تصمیمی که بگیرد، نه‌تنها فصل بعدی مسیر حرفه‌ای‌اش را رقم خواهد زد، بلکه نشان‌دهنده جهت‌گیری کلی فوتبال مدرن و بازار پرتلاطم نقل‌وانتقالات خواهد بود.